Kısa Bir Zaman Çizelgesi

MÖ 1000 dolaylarında yazılan Çin klasiği Sarı İmparator'un Dahiliye Klasiği'nde "Ayak İnceleme Yöntemi" hakkında bir bölüm vardır ve yaşam gücü ile ayaklardaki noktalar ve alanların bağlantısı hakkında basılı tartışmaların başlangıcıdır.
Marco Polo'nun 1300'lerde Çince bir masaj kitabını İtalyancaya çevirerek refleksoloji ve masajı Avrupa'ya tanıttığı sanılıyor. 1582'de, Avrupa'da Dr. Adamus ve Dr. A'tatis tarafından bölge terapisi adı verilen refleksolojinin ayrılmaz bir unsuru üzerine bir kitap yayınlandı.
Amerika Birleşik Devletleri'nde, sıklıkla refleksolojinin babası olarak anılan Dr. William H. Fitzgerald, 1917'de vücudun uzunluğunu uzatan yaklaşık on dikey bölge yazdı. Bir yaralanmanın konumuna karşılık gelen bir bölgeye basınç uygulanmasının, küçük ameliyatlar sırasında ağrının giderilmesine hizmet edebileceğini buldu.
Dr. Fitzgerald'ın çalışması, vücut boyunca uzanan yatay bölgelerin bir haritasını ve ayaklar ve ellerdeki refleks noktalarının ayrıntılı bir haritasını geliştiren Dr. Shelby Riley tarafından genişletildi. Ayrıca dış kulakta baskı noktaları önerdi.
Dr. Riley için çalışan bir fizyoterapist olan Eunice Ingham, refleksolojinin gelişiminde öne çıkan bir başka isimdir. Bölge terapisinin baskı noktalarıyla ilgili araştırmasında, ayakların en hassas ve duyarlı bölge olduğunu gördü. Bugün hala kullanımda olan ayak haritalarını ve refleksoloji çizelgelerini geliştirdi ve 1930'larda tıp dışı topluluğa refleksoloji uygulamalarını tanıttı.
1957'de Dr. Paul Nogier, dış kulaktaki noktaların bir refleks haritasını kaydetti. Çalışmaları Oleson ve Flocco tarafından genişletildi ve şimdi el, kulak ve ayak refleksolojisine entegre bir yaklaşımın parçası olarak öğretiliyor.